جواد موگویی در مراسم اکران مستند «پرونده ناتمام» در دانشگاه اصفهان اظهار داشت: جرقه ساخت این مستند در سال ۸۹ زده شد منتها به دلیل التهابات سیاسی ناشی از اتفاقات سال ۸۸ روند کار به کندی پیش می‌رفت تا اینکه از اواخر سال ۹۱ مصاحبه‌ها را به صورت جدی‌تر شروع کردیم.
وی افزود: در ساخت این مستند از دو رویکرد استفاده کردیم؛ رویکرد اول استفاده از اسناد فاش و موجود در حادثه انفجار دفتر نخست وزیری و رویکرد دوم استفاده از تاریخ شفاهی دسته اول بود.
نویسنده و کارگردان مستند پرونده ناتمام ادامه داد: برای روایت این مستند به سراغ افراد دسته اول رفتیم در حالی که کار بسیار سختی بود چراکه برخی از این افراد بعد از ۳۵ سال با نام مستعار زندگی می‌کردند و پیدا کردن آن‌ها کار سختی بود.
وی در ادامه در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چرا مظنونان این حادثه در دولت اصلاحات در برخی مناصب به کار گرفته شدند، بیان داشت: باید توجه کرد که به هر حال این افراد تبرئه شدند و نه تنها در دوره اصلاحات بلکه در دوره کارگزاران و اعتدال نیز به کار گرفته شدند؛ حتی برخی از آن‌ها در دوره عدالت محوری هم حضور داشتند که البته به دلیل تفاوت فکری، حضور کمتری بود.
موگویی ادامه داد: اما سؤال اصلی این جاست که درست است که این افراد به هر دلیلی تبرئه شدند ولی چرا باید در پست‌های مهمی در کشور قرار گیرند.
وی پیرامون چرایی عدم دستگیری مسعود کشمیری طی ۳۵ سال گذشته تصریح کرد: دلیلش این است که اراده‌ای در کشور برای دستگیری کشمیری وجود نداشته اما اگر این پرونده بخواهد از سرگیری شود، جز با دستگیری کشمیری امکان‌پذیر نیست.
نویسنده و کارگردان مستند پرونده ناتمام با نفی رویکرد سیاسی در این مستند بیان داشت: در این مستند اصلاً به دنبال رویکرد سیاسی خاصی نبودیم و اگر می‌خواستیم سیاسی فکر کنیم، برخی را در این مستند نمی‌آوردیم که جزو چهره‌های سرشناس اصولگرایی بوده‌اند و مواضع صریحی هم داشتند.
موگویی در ادامه پیرامون بازخوردهای پس از اکران این مستند خاطرنشان کرد: احساس می‌کردم پس از نمایش این مستند یک فضای مطالبه‌گری و رسانه‌ای خوبی شکل بگیرد ولی هیچ اتفاقی نیفتاد.
وی پیرامون بازخورد سیاسیون نسبت به این مستند نیز بیان داشت: اگر بخواهیم یک دسته‌بندی انجام دهیم، اصولگرایان با این مستند موافق و اصلاح‌طلبان مخالف آن بودند.
نویسنده و کارگردان مستند پرونده ناتمام پیرامون مواضع افرادی که در این مستند از آن‌ها نام برده شده، گفت: نبوی چند روز بعد از رونمایی در مصاحبه‌ای با روزنامه اعتماد گفته بود که من اصلاً کشمیری را ندیده بودم ولی به نظرم این حرف وی دروغ شاخداری است.
وی درباره اهدافش از ساخت این مستند بیان کرد: یکی از اهدافم روایت مسیر این واقعه بود، چراکه زمانی که برای ساخت این مستند اقدام کردیم، حتی یک کتاب درباره این حادثه وجود نداشت و این خیلی بد است که رئیس جمهور و نخست وزیر کشته شوند و حتی برای ثبت تاریخی آن کاری انجام ندهیم.
موگویی ادامه داد: هدف دومم از ساخت این مستند، این بود که نشان بدهم نفوذ وجود دارد و تا کجا می‌تواند پیش برود.
وی ایجاد تشویش در دل و ذهن مخاطب را سومین هدف خود از ساخت این مستند اعلام کرد و گفت: می‌خواستم در دل و ذهن مخاطب تشویش به وجود بیاید تا فکر نکنیم نفوذ و دشمنی وجود ندارد.
نویسنده و کارگردان مستند پرونده ناتمام برخی از اتفاقات و وقایع دهه ۶۰ و ۷۰ را پاشنه آشیل کشور عنوان کرد و افزود: سؤالاتی که از این اتفاقات در جامعه وجود دارد، دیواری است که هر چه بگذرد قطورتر می‌شود و لازم است حتماً به آن‌ها پاسخ داده شود.
گفتنی است مستند «پرونده ناتمام» ناگفته‌هایی از انفجار دفتر نخست وزیری در ۸ شهریور ۶۰ را روایت می‌کند.
