بسم الله القاصم الجبارین
فَمَنِ اعْتَدَىٰ عَلَیْکُمْ فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَىٰ عَلَیْکُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ
بقره:۱۹۴
بیش از شش ماه از آغاز جنگ رژیم صهیونسیتی علیه فلسطینیان و باریکه مظلوم غزه می‌گذرد. در طی ماه‌های اخیر و به واسطه ضربات سنگینی که جبهه مردمی مقاومت به حیثیت و قدرت پوشالی رژیم وارد کرده، روز به روز بر اقدامات جنون‌آمیز کابینه جنگ صهیونیستی با هدف توقف جنگ به هر قیمتی افزوده می‌شد و در این میان، جمهوری اسلامی ایران که به واسطه رشد و ایستادگی دلیرانه خود در برابر استکبار جهانی همواره آماج تهاجمات گوناگون غرب و سگ هار آن در منطقه یعنی رژیم صهیونسیتی بود، در طی این مدت و به دلیل نقش راهبری که در قالب اتاق فکر برای مقاومت ایفا می‌کرد، هدف سلسله اقداماتی تروریستی با مقصود موهوم متوقف کردن شاخه‌های عملیاتی مقاومت قرار گرفت.
در طی این مدت، تقریبا به تمام اقدامات ددمنشانه رژیم علیه خاک مقدس جمهوری اسلامی بلافاصله و در همان سطح پاسخ داده شد ولی در سایه راهبرد ملی موسوم به «صبر استراتژیک»، هیچکدام رسما اعلام نگردید و صرفا اندکی از آن‌ها در میان بخشی از جامعه انقلابی ایران توسط برخی کاربران فضای مجازی نشر داده شد که در برابر امپراتوری رسانه‌ای دستگاه پروپاگاندای استکبار تقریبا هیچ اثرگذاری بر جامعه نداشت. این اتفاق، رژیم صهیونسیتی را در اقدامات ضدایرانی خود روز به روز جری‌تر کرد تا جایی که از سر استیصال خود در متوقف کردن جنگ ۷ اکتبر به هر طریقی، با عبور از یکی مهم‌ترین خطوط قرمز جمهوری اسلامی در حمله به مرکز دیپلماتیک کشور در دمشق، دچار خطای محاسباتی مهلکی شد.
در همین راستا، حمله مستقیم ایران به رژیم صهیونیستی از آن جهت حائز اهمیت است که اساسا به عنوان دفاع مشروع از منافع ایران و در خلاء اقدام مناسب دیپلماتیک از طرف نهادهای بین المللی صورت گرفت که عاجل‌ترین پیامد آن، انقطاع آن زنجیره خبیث، اجبار صهیونیست‌ها به بازطراحی مبانی عملی خود در قبال ایران بود. از طرف دیگر، هرچند که «وعده صادق» اولین عملیات مستقیم از خاک ایران علیه سرزمین‌های اشغالی نبود، ولی اولین عملیات رسمی و علنی آن هم در ابعاد وسیعی است که آرزوی بسیاری از شهدا بود.
این حمله را باید در کنار عملیات انتقامی شهادت حاج قاسم علیه پایگاه عین الاسد و واکنش به تجاوز پاکستان به خاک ایران دانست که ویژگی مشترک آن‌ها این است که هیچ قدرت اتمی به یک کشور بدون توان نظامی هسته‌ای مانند ایران، این اجازه را نمی‌دهد که علیه وی تهاجم سخت انجام دهد. نتیجتا می‌توان این‌طور استنباط کرد که جمهوری اسلامی با چیزی فراتر از توان نظامی متعارف و بدون تعارف، به دفاع از منافع و تمامیت ارضی خود می‌پردازد و آن، قدرت ایمان و پشتوانه مردمی خود است.
با این عملیات که در واقع تغییری مبنایی و بازتعریف آستانه تحمل جمهوری اسلامی نسبت به هرگونه آسیب به منافع و امنیت ملی خود بالاخص از سوی رژیم صهیونیستی است، راهبرد صبر استراتژیک را می‌توان پایان‌یافته تلقی کرد البته در یک صورت: رژیم صهیونیستی به احتمال بسیار بالایی از هر اقدامی مشابه آن چه ایران در ۱۴ آپریل انجام داد دوری کرده و از ترس واکنش نظامی دیگری، به عملیات های پنهانی بیشتر در خارج از مرزهای ایران اکتفا خواهد کرد، نتیجتا برای پایان رسمی آن راهبرد، این سلسله اقدامات پنهان نیز باید با واکنش رسمی همراه باشند تا از اثرگذاری عملیات تنبیهی و بازدارندگی حاصله نیز کاسته نشود.
اکنون و با تحقق وعده صادق که به همراه طوفان الاقصی منجر به نابودی افسانه شکست‌ناپذیری و ابرقدرتی آن رژیم کودک‌کش شدند، جهان شاهد عبور از نقطه‌ای بی‌بازگشت به سمت استقرار نظم نوین است. الحال، جمهوری اسلامی به چیزی فراتر از بازدارندگی مسلّح دست یافته که اساس نقش‌آفرینی آن در نظم جدیدی که بر جهان حاکم خواهد شاد، می‌باشد، به شرطی که به موازات رشد و حفظ قوه قهریه خود، با رفع معضلات اقتصادی کهنه، تقویت و روشن‌سازی رسانه و جلوگیری از بروز دوقطبی‌های زیان‌بار که پیش‌درآمد ترمیم شکاف اجتماعی هستند، به صورت جهادی به بازسازی درونی با تکیه بر عقلانیت بپردازد.
