• امروز : سه شنبه - ۲۹ اسفند - ۱۴۰۲
  • برابر با : 10 - رمضان - 1445
  • برابر با : Tuesday - 19 March - 2024
12
یادداشت سید حبیب سید النگی، دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

دانشجویان خارجی و فرصتی که به سوی تهدید میرود!

  • کد خبر : 15444
  • 08 تیر 1401 - 23:42
دانشجویان خارجی و فرصتی که به سوی تهدید میرود!
سید حبیب سید النگی، دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در یادداشتی به بیان دغدغه هایش پیرامون جذب دانشجویان خارجی پرداخت.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دانشجویان مستقل، سید حبیب سید النگی، دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در یادداشتی به بیان دغدغه هایش پیرامون جذب دانشجویان خارجی پرداخت.

متن این یاداشت پیش روی  شماست:

هوالواحد
پدیده ای از یکی دو سال اخیر در دانشگاه های علوم پزشکی غیر از تهران دیده میشود و آن هم جذب دانشجویان پزشکی، دندان، دارو و … خارجی از کشور های همسایه مانند پاکستان، افغانستان، عراق، سوریه، آذربایجان و … است.

اینکه ایران در علم پزشکی سرآمد،و نظام سلامت بهتری نسبت به کشورهای منطقه دارد شکی نیست و این کار در ظاهر هم از نظر اقتصادی به نفع کشور است و هم از نظر فرهنگی منجر به مراودات بیشتر سیاسی و مذهبی و اجتماعی بین کشور های منطقه و ایران می شود
اما …

اما همانطور که پیش بینی می شد آنقدری که رنگ سبز دلار های وارداتی برای وزارت و دانشگاه ها اهمیت داشت باقی مسائل نه تنها کم اهمیت بلکه اصلا اهمیتی نداشت و باعث این شد که دانشگاه های هر استان که بعضا توانایی سرویس دهی مطلوب به دانشجویان داخل کشور و بومی خود را ندارند، وارد گود رقابت شده و هر یک سهمی از این سفره پر پول برای خود طلب کنند. به طوری که حتی دانشگاه های ضعیف و شهرستانی نیز در طمع جذب دانشجویان خارجی افتاده اند که یک نمونه از آن را در پایان ذکر می کنم.

نکته مغفول مانده اما مهم آن است در این مسئله هیچ گونه توجهی به نگرانی های فرهنگی و تربیتی و اجتماعی ورود دانشجویان خارجی و اثرات آنان روی فضای فرهنگی اجتماعی درونی دانشگاه و دانشجویان ایرانی نشده است.
برای مثال نحوه اجرای این طرح در دانشگاه اهواز را خدمتتان عرض می نمایم.

بوی پول آنچنان سیستم عاقله دانشگاه را مست کرده که بدیهیات را نیز انجام نداده اند، مشاهدات حقیر در اولین سال ورود دانشجویان دختر و پسر پاکستانی و عراقی نشان می دهد که هیچ گونه برنامه ای برای این مسائل در نظر گرفته نشده است. این دانشجویان بصورت یک باره بدون گذراندن دوره زبان آموزی وارد کورس درس شده اند و ابتداییات ارتباط گیری اداری و اجتماعی با کارمندان، دانشجویان و اساتید را نیز نمی دانند.

اصولا زمانی برای آموزش زبان فارسی، برای زندگی در کشور ایران و همچنین فرا گرفتن آداب و سنن گفتگو، تعامل و علم آموزی به این میهمانان اختصاص داده نشده است.

گرچه توجیه آن است که زبان آموزش آن ها انگلیسی است که البته هر دانشجویی چه در دانشگاه اهواز و چه در سایر دانشگاه ها می داند تدریس به زبان انگلیسی برای بسیاری از اساتید علوم پایه و بالینی یک طنز تلخ است، اما میهمانان ما، با راننده سرویس و مسئول سلف، کارمند آموزش و متصدی خوابگاه و… نیز باید به زبان انگلیسی ارتباط بگیرند!

از این گذشته با کدام تدبیر دو طبقه از خوابگاه ۴ طبقه دانشجویان را با تجمیع و فشرده سازی دانشجویان ایرانی به میهمانان اختصاصی داده اید؟ آیا واقعا این مسئله که حضور دانشجویان در خوابگاه یک نوع زندگی محسوب شده و واضح هست که دانشجویی که از شمال کشور است به راحتی در کنار دانشجوی دیگر که از شرق کشور است نمی تواند همزیستی داشته باشد که شما دو فرهنگ و اخلاق و رفتار و گفتار را در یک ساختمان کنار هم قرار داده اید؟ یعنی تهیه یک پانسیون جدا با آن همه دلار های دریافتی برایتان سخت بوده است؟

اما مسئله سوم، عدم توجیه و رعایت پوشش دانشجویان میهمان دختر و پسر دانشگاه است. اگر قرار بر حضور با پوشش های محلی ایست خب هر کدام از دانشجویان ایرانی متعلق به منطقه ای از ایران عزیز بوده و پوشش خاص خود را دارند، چرا در خصوص پوشش دانشجویان پسر و دختر خارجی هیچگونه نظارتی نمی شود، در بعضی از ساعات در دانشکده ی پزشکی یا پیراپزشکی شما گویی در کشور همسایه حضور پیدا کرده اید! حضور پسران با لباس رسمی کشور خود، و لباس بسیار متفاوت دختران (هم تنوع در رنگ و هم شال و روسری) که در بحث عفاف و حجاب بسیار جای بحث دارد. در حالی که این موارد برای دختران ایرانی ممنوع است، شائبه ی تبعیض و بی قانونی در دانشگاه را تقویت می کند.

عجیب است در کشور و استانی که در حیطه محیط زیستش در‌مورد پرورش گونه مهاجم ماهی تیلاپیا آن همه سر و صدا به پا شد، در مسئله برخورد و همزیستی بین دانشجویان ایرانی و خارجی هیچگونه تدبیری صورت گرفته نشود که در نهایت شاهد آن باشیم که عده ای از این عزیزان در مرگ یکی از خلفای صدر اسلام جشن بگیرند و دیگر هم وطنانشان در همان طبقه و ساختمان عزا بگیرند!

اما سخن اصلی آن است که
چرا مانند بسیاری از زمینه های دیگر، جمهوری اسلامی بخصوص شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارتین بهداشت و علوم از فرصت حضور دانشجویان که در هر کشوری جزء قشر تاثیر گذار و آینده ساز آن کشور هستند برای همسو کردن ملت ها و ظرفیت های اجتماعی و سرمایه گذاری بلند مدت فرهنگی و سیاسی چه برای دانشجویان شیعه و چه اهل سنت استفاده نمی کند؟ چرا همیشه ما باید فرصت سوزی کنیم؟

بی تدبیری و عدم دلسوزی کار را به جایی رسانیده که از قضا سرکنگبین صفرا فزود! و ما به جای تاثیر گذاری روی آنان باید نگران تاثیر پذیری دانشجویان خود باشیم!

از دلسوزان و بزرگان دانشگاه اهواز می خواهم به طور ویژه درمورد این مشکلات تدبیر کرده و باعث عدم بروز این مسائل در سال های اینده شوند.

سید حبیب سید النگی
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی

 

 

لازم به ذکر است که یادداشتهای منتشره مواضع رسمی انجمن اسلامی دانشجویان نیستند و ما صرفا منعکس کننده آنها هستیم.

لینک کوتاه : https://news.mostaghel.ir/?p=15444
  • نویسنده : سید حبیب سید النگی
  • منبع : پایگاه خبری تحلیلی دانشجویان مستقل
  • بدون دیدگاه

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از بررسی در سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی توهین، تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.