رضاتقی پور ، نماینده مجلس و رییس کمسیون مشترک حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه کاربردی فضای مجازی
«جلسه را با عبارتی تاثیرگذار از رهبر انقلاب شروع میکنیم: اهمیت فضای مجازی به اندازه انقلاب اسلامی است.
رهبر انقلاب طی سخنرانیهای متعددی به این موضوع اشاره کردهاند که غفلت در اداره فضای مجازی میتواند در آیندهای نه چندان دور، حتی تجارت و حملونقل ما را به دست شرکتهای خارجی بیندازد و اگر این طولانی و ادامهدار شود، حتی تهران را هم دیگر کشورها اداره میکنند!
فضای مجازی به این صورت، قتلگاهی میشود برای نوجوان و جوان، چرا که بیشتر نقاط به دست دشمن است و هرکاری بخواهد میکند. طبق بیانات رهبر انقلاب، بایستی یک تحول عظیم در این فضا اتفاق بیافتد که فضا را قابل استفاده کند.
البته برای این امر، راهحلهایی هم مطرح است؛ به عنوان مثال میگویند باید با تکیه بر معارف انقلاب اسلامی در ایجاد و شکل دادن به این فضای جدید، دست داشته باشیم و برای خودمان نقشی تعیین کنیم. برای این امر، باید عالمانه و قدرتمندانه و بدون هیچ وابستگی وارد عرصه شویم و یکسری طرح و نظم برای حکمرانی این فضا داشته باشیم.»
انواع روشهای حکمرانی فضای مجازی:
۱. حکمرانی از طریق فضای مجازی: یعنی استفاده از فضای مجازی برای مدیریت سایر بخشهای حکومتی، مثل اقتصاد و دیجیتال.
۲. حکمرانی در فضای مجازی: از فضای مجازی خود کشور مراقبت شود و امنیت ملی به خطر نیوفتد.
۳. حکمرانی بر فضای مجازی: درون خود فضای مجازی، قوانین و سیاست به خرج دهیم و نگذاریم رها شود.
یک سری الگو برای ایجاد این حکمرانیها موجود است:
۱. الگوی لیبرالیستی: امروزه این الگو بسیار مسلط است و مبانی فکری آن، برگرفته از ارزش های نظام لیبرالیستیاند؛ مثل آزادیخواهی و بازار آزاد.
۲. الگوی حکمرانی فضای مجازی در نظام مشارکتی: این مورد چند سالی است شروع شده و اوج آن در سال ۲۰۱۸ بعد از سخنرانی امانوئل مکرون بود که بیان کرده بود اگر بخواهیم در اروپا از منابع اینترنت بهره کافی و کامل ببریم، باید بر مبنای نظام ارزشی خودمان عمل کنیم.
۳. الگوی توسعه دولت راهبر: این فضا را دولت راهبری کند.
۴. الگوی همکاری آزادانه
مجلس یازدهم چه کرد؟
در پاسخ به این سؤال گفتند:
«در ابتدای مجلس، پیشنهادی دادیم به نام طرح تشکیل کمیسیون فضای مجازی، اما متاسفانه این طرح رای نیاورد و بعد از آن، به صورت غیررسمی با افرادی که اطلاعاتی در این زمینه داشتند صحبت کردیم و تقسیمبندیهایی برای وضع قوانین بر فضای مجازی صورت گرفت.»
«در طرحهای حاکمیتی که اینجانب مسئول آنها بودم، اولین مورد آن بود که محدودیتهای اطلاعاتی سی یا چهل سامانه اصلی کشور لغو شوند.
مورد بعدی اینکه همان طور که قمار در فضای حقیقی جرم است، در فضای مجازی نیز جرم تلقی شود و برای آن، برخوردهای در شانی اندیشیده شود.
در مرحله بعد، موردی را مطرح کردیم به نام طرح لزوم به انتشار دادهها و اطلاعات، که تاکید ما بیشتر بر انتشار اطلاعات اقتصادی بود تا اینکه فلان نماینده فلان شهر کوچک، به کدام طرح در مجلس رای داده است.»
در آخر هم اشاره کردند که «طرح دیگری مطرح شد در این خصوص، که اسم طرح صیانت را رویش گذاشتند، در حالیکه اصلا چنین چیزی نبود. یعنی چیزی به اسم طرح صیانت که در اصل وجود خارجی نداشت را به طرح ما مربوط کردند و کلی هم ذوق کردند که با این مخالفت کردند.»
رضا تقی پور ، نماینده مجلس و رییس کمسیون مشترک حمایت از حقوق کاربران و خدمات پایه کاربردی فضامجازی
«جلسه را با عبارتی تاثیرگذار از رهبر انقلاب شروع میکنیم: اهمیت فضای مجازی به اندازه انقلاب اسلامی است.
رهبر انقلاب طی سخنرانیهای متعددی به این موضوع اشاره کردهاند که غفلت در اداره فضای مجازی میتواند در آیندهای نه چندان دور، حتی تجارت و حملونقل ما را به دست شرکتهای خارجی بیندازد و اگر این طولانی و ادامهدار شود، حتی تهران را هم دیگر کشورها اداره میکنند!
فضای مجازی به این صورت، قتلگاهی میشود برای نوجوان و جوان، چرا که بیشتر نقاط به دست دشمن است و هرکاری بخواهد میکند. طبق بیانات رهبر انقلاب، بایستی یک تحول عظیم در این فضا اتفاق بیافتد که فضا را قابل استفاده کند.
البته برای این امر، راهحلهایی هم مطرح است؛ به عنوان مثال میگویند باید با تکیه بر معارف انقلاب اسلامی در ایجاد و شکل دادن به این فضای جدید، دست داشته باشیم و برای خودمان نقشی تعیین کنیم. برای این امر، باید عالمانه و قدرتمندانه و بدون هیچ وابستگی وارد عرصه شویم و یکسری طرح و نظم برای حکمرانی این فضا داشته باشیم.»
انواع روشهای حکمرانی فضای مجازی:
۱. حکمرانی از طریق فضای مجازی: یعنی استفاده از فضای مجازی برای مدیریت سایر بخشهای حکومتی، مثل اقتصاد و دیجیتال.
۲. حکمرانی در فضای مجازی: از فضای مجازی خود کشور مراقبت شود و امنیت ملی به خطر نیوفتد.
۳. حکمرانی بر فضای مجازی: درون خود فضای مجازی، قوانین و سیاست به خرج دهیم و نگذاریم رها شود.
یک سری الگو برای ایجاد این حکمرانیها موجود است:
۱. الگوی لیبرالیستی: امروزه این الگو بسیار مسلط است و مبانی فکری آن، برگرفته از ارزش های نظام لیبرالیستیاند؛ مثل آزادیخواهی و بازار آزاد.
۲. الگوی حکمرانی فضای مجازی در نظام مشارکتی: این مورد چند سالی است شروع شده و اوج آن در سال ۲۰۱۸ بعد از سخنرانی امانوئل مکرون بود که بیان کرده بود اگر بخواهیم در اروپا از منابع اینترنت بهره کافی و کامل ببریم، باید بر مبنای نظام ارزشی خودمان عمل کنیم.
۳. الگوی توسعه دولت راهبر: این فضا را دولت راهبری کند.
۴. الگوی همکاری آزادانه
مجلس یازدهم چه کرد؟
در پاسخ به این سؤال گفتند:
«در ابتدای مجلس، پیشنهادی دادیم به نام طرح تشکیل کمیسیون فضای مجازی، اما متاسفانه این طرح رای نیاورد و بعد از آن، به صورت غیررسمی با افرادی که اطلاعاتی در این زمینه داشتند صحبت کردیم و تقسیمبندیهایی برای وضع قوانین بر فضای مجازی صورت گرفت.»
«در طرحهای حاکمیتی که اینجانب مسئول آنها بودم، اولین مورد آن بود که محدودیتهای اطلاعاتی سی یا چهل سامانه اصلی کشور لغو شوند.
مورد بعدی اینکه همان طور که قمار در فضای حقیقی جرم است، در فضای مجازی نیز جرم تلقی شود و برای آن، برخوردهای در شانی اندیشیده شود.
در مرحله بعد، موردی را مطرح کردیم به نام طرح لزوم به انتشار دادهها و اطلاعات، که تاکید ما بیشتر بر انتشار اطلاعات اقتصادی بود تا اینکه فلان نماینده فلان شهر کوچک، به کدام طرح در مجلس رای داده است.»
در آخر هم اشاره کردند که «طرح دیگری مطرح شد در این خصوص، که اسم طرح صیانت را رویش گذاشتند، در حالیکه اصلا چنین چیزی نبود. یعنی چیزی به اسم طرح صیانت که در اصل وجود خارجی نداشت را به طرح ما مربوط کردند و کلی هم ذوق کردند که با این مخالفت کردند.»