به گزارش پایگاه خبری تحلیلی، محمدحسین ابوالحسنی، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات در دیدار روز گذشته رئیس مجلس شورای اسلامی با دانشجویان به مناسبت روز دانشجو، به قرائت متن زیر پرداخت.
بسم الله الرحمن الرحیم
وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کَانَ مَسْئُولا
این آیه، عبارتی است که همه ما در زمانی که دانش آموز پایه پنجم ابتدایی بودیم با آن آشنا شدیم.
ای کاش نظام آموزش و پرورش در کشور ما طوری برنامه‌ریزی شده بود که دانش آموختگان، خصوصا آنانی که زمانی صاحب میزهای ریاست از جمله ریاست مجلس می‌شوند دست کم به همین یک آیه متعهد می‌ماندند.
جناب آقای قالیباف،
همانطور که مستحضرید، قبول مسئولیت توسط شما، عرصه مواخذه الهی را برایتان به ارمغان آورده است و چه نگون ارمغانی اگر به نحو احسن از آن استفاده نشود.
گمان خودتان چیست؟
آیا توانستید وعده‌هایتان را جامه ی عمل بپوشانید؟
آقای قالیباف،
به عقیده ما دانشجویان، تنها عامل شکست و به بن‌بست رسیدن یک طرح، ضعف در طراحی آن نیست!
بزرگترین مشکل حکومت در سطح کلان، ترس از تغییرات است نه نبود نقشه راه. ترسی که مسئولین حوزه‌های مختلف را به جای حرکت‌های عظیم، اصلاحات ساختاری، تغییرات اساسی و حتی تغییرات ماهوی در نگرش‌هایمان در اقتصاد و سیاست و فرهنگ، ناگزیر می‌کند تنها به اداره کشور بسنده کنند. در وضعیت فعلی و تحولات جهانی، نه تنها صرف اداره کشور کافی نیست، بلکه برای حفظ بقای آرمان‌هایمان، ما هم محکوم به تحول هستیم.
وقتی دست به انقلاب اسلامی زدیم و آن را ارجح دانستیم، باید نام مبارک اسلام را در جای جای این خاک بگنجانیم و همه ارکان نظاممان را اسلامی کنیم، اما ترس از تغییر و بعضاً بی‌عرضگی مسئولین است که مانع تحقق این تحول شده است. به طور مثال طرح اصلاحات قانون بانک مرکزی که هیچ رگ و ریشه‌ای از اسلام در آن دیده نمی‌شود با دخالت بعضی از آقایان در زمان کوتاهی تصویب میشود. کما اینکه اینجا هم تحت تایید و حمایت فقها بر زمینه غیرفقهی اقتصاد وضع شده تا نمایشی از انقلابی‌گری مجلسیان باشد اما آقای دکتر! کشور با نمایش به اهداف مورد نظر دست پیدا نمی‌کند، کشور با نمایش، جهش نمی‌یابد…
متاسفانه نمونه این خمودگی‌ها و کم فروشی‌ها در کشور کم نیست، بگذارید برایتان مثال دیگری بزنم: در طرح‌هایی که برای اصلاح قانون سربازی و سربازی حرفه‌ای به سطوح عالی کشور ارائه شده، و از همه لحاظ توجیه علمی و عقلی دارند، متاسفانه با مقوله‌ای به نام ترس از تغییر مواجه‌ایم.
جناب آقای قالیباف،
شما که ید طولایی در مناصب نظامی نظیر فرماندهی نیروی انتظامی دارید و میدانید که چه ظلم‌هایی بر جوانان این کشور در این مدت تحمیل میشود، چرا دست به اقدام موثری نمیزنید؟
چرا اجازه میدهید طرح‌هایی وارد مجلس شوند که به هیچ نتیجه‌ای منجر نمیشوند؟
شما که بهتر از بقیه میدانید، ستاد کل نیروهای مسلح است که تصمیم نهایی را میگیرد و اساسا مطرح شدن طرح‌هایی که قرار نیست به هیچ نتیجه‌ای برسد، ناامیدی و فریب افکار عمومی را در پی دارد!
جناب آقای قالیباف یک مورد دیگر برای شما عرض میکنم
بحث نظام بانکی؛ سوال ما این است که این همه احکام اسلامی بر اقتصاد این مملکت وضع شده، در حالی که هویت و فلسفه این اقتصاد، اقتصاد سرمایه‌داری و بر اساس نظریات اندیشمندان سکولار است. آیا این مصداق بارز شترسواری دولا دولا نیست؟! برای مثال، بانکی که در ذات و ماهیتش بنگاه‌داری باشد، قوانین ضدبنگاه‌داری نه تنها هویتش را تغییر نمی‌دهد، چه بسا در همان بنگاه‌داری‌اش هم اختلال ایجاد کند و همان کارایی را هم از دست بدهد.
صحبت از بنگاه‌داری شد. جا دارد که به دانشگاه خود نیز گریزی بزنیم.
آقای قالیباف، این بخش از صحبتم حرف دل دانشجوهای دانشگاه آزاد است!
متاسفانه قوانین، رفتار‌ها و نگاه مدیریتی دانشگاه آزاد به گونه‌ای به نظر می‌رسد که گویا دانشگاه آزاد، ایالت خود مختار و جدا از جمهوری اسلامیست. نهادی که هویت دانشگاهی خود را به عنوان موذن جامعه از دست داده و شبیه به یک بنگاه بزرگ در بین دیگر بنگاه‌داران کشور شده است؛ مرکزی تجاری با شیشه‌هایی دودی که همین گردش مالی حاصل از بنگاه‌داری هم در آن شفاف نیست و حتی طرح ساماندهی نظارتی دانشگاه آزاد که یکی از نتایج آن، شفافیت مالی این نهاد علمیست، با فشار برخی افراد از دستور کار مجلس خارج میشود. شفافیت دانشگاه آزاد یعنی جلوگیری از هدررفت انبوه سرمایه‌های مردم. موضوعی که ارتباطی به مدیریت فعلی ندارد و ریشه در عدم شفافیت دانشگاه آزاد دارد.
آقای قالیباف، لطفا به این سوال جواب دهید. این سوال، دغدغه بیش یک از یک میلیون دانشجوی دانشگاه آزاد است!
چرا طرحی که بیش از یک سال است در دستور کار هفتگی مجلس قرار دارد، به صحن علنی نمیرسد؟ طرحی که حتی مرکز پژوهش های مجلس خودتان هم آن را تایید کرده است! آیا عدم رسیدگی به این طرح، ارتباطی با مدیریت همسر محترمتان در دانشگاه آزاد دارد؟
البته شائبه‌هایی این چنین اطراف شما کم نیست! برای مثال رئیس سابق سازمان خصوصی‌سازی که اتفاقا از اطرافیان شماست، با چه سابقه‌‌ای به این منصب رسیده بود؟ یا انتصاب رئیس صندوق بازنشستگی به چه صورت بوده است؟
اصل بر برائت است و ما کسی را متهم نمی‌کنیم، اما بی‌شک مدیران هم امکان اشتباه و خطا در اولویت‌بندی مسائل دارند و شفافیت از این امر جلوگیری می‌کند.
در اینجا بخشی از صحبت دوستان جهادی‌ام را خدمتتان عرض میکنم.
دغدغۀ جهادگران از ابتدا «حرکت و تلاش برای تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی» بوده است. این ادعا را نه در حرف بلکه در عمل دنبال کرده‌اند و حتی تا پای جان ایستاده‌اند. متاسفانه حدود سه سال است که قانون اصلاحات بسیج سازندگی (قانون شهدای جهادگر) مطرح شده و با وجود تایید در کمیسیون امنیت ملی همچنان مسکوت مانده است و در هیئت رئیسه مجلس انقلابی خاک می‌خورد.
آقای دکتر،
رهبری از این مجلس به عنوان مجلس انقلابی یاد کردند و این کار شما را سخت کرده است؛ متاسفانه ما شاهد آن هستیم که در برخی تصمیمات شما به عنوان رئیس مجلس و همگی به عنوان نماینده مردم، از این عنوان به خوبی امانت داری نکرده‌اید! بی‌شک اگر قرار بر تغییرات ساختاری بزرگ در ریشه حکمرانی ما باشد، مجلس شورای اسلامی به عنوان نهاد اصلی قانونگذاری در کشور، نقطه مرکزی این تحولات است و همه این تغییرات، چه در قانونگذاری، چه در نظارت، در مجلس صورت خواهد گرفت. انتظار ما از مجلس نترسیدن از تغییر و تلاش تمام قد برای ارتقا امت اسلامی است.
