«تحصیلکردهای که نتواند برای خود اشتغال ایجاد کند باید به نحوه درس خواندنش شک کند» این جمله بخشی از سخنان معاون اول ریاست محترم جمهور جناب آقای جهانگیری است که در فضای مجازی منتشر شده است. شاید در نگاه اول حق با ایشان باشد اما باید کمی دقیقتر به مسئله نگاه کرد.
بگذارید از ابتداییترین مراحل تحصیلی در کشور شروع کنیم که فرد وارد فضای آموزش و پرورش میشود. بنابراین انتظار میرود در طول ۱۲ سال تحصیل در دوران پیش از دانشگاه در مورد ایجاد خلاقیت، انگیزهبخشی، کارآفرینی و هزاران موضوع متنوع دیگر در این دوران که قدرت پذیرش و شخصیت پذیری افراد است روی دانشآموزان کار شود اما همانطور که همه ما میدانیم در این دوران دانشآموزان در مدرسه فقط و فقط آموزشهای کلاسیکی میبینند که بخش بسیار زیادی از آنها غیرمفید است و فقط حافظه آنها را پرورش میدهد. بنابراین سیستم آموزش و پرورش کشور به کسانی که ۱۲ سال عمر خود را در آن سپری میکنند فقط و فقط مسائلی را آموزش میدهد که مربوط به حافظه افراد است و مسائل آموزشی مربوط به توانمند کردن دانشآموزان در جامعه مغفول واقع میشود.
پس از دوران تحصیل اگر فرد بتواند وارد دانشگاه شود که به مدد پولی شدن سیستم آموزش عالی کشور همه از این توانایی برخوردار هستند، باید همانند دوران تحصیل در آموزش و پرورش دروسی را بگذراند که هیچگونه آموزشی به او در حوزه اجتماعی و کار برای رشد قدرت خلاقیت، شناخت از اقتصاد و بازار، توانایی راهاندازی کسب و کار و… داده نمیشود و صرفا بر این موضوع تأکید میشود که دانشجو باید خوب درس بخواند، نمره خوب بگیرد، مقاله بدهد و بعد هم فارغالتحصیل بشود که در بهترین حالت شاگرد اول دانشگاه میشود اما وقتی به بیرون از دیوارهای دانشگاه پا میگذارد با یک جامعه غریبه روبهرو میشود که با هیچکدام از معادلات پیچیده درون کتب و دروس دانشگاهی که به او آموختهاند، قابل تحلیل نیست و او باید بتواند در این جامعه به عنوان یک شخصیت برتر و تحصیلکرده نخبه فعالیت کند. جامعه از او انتظار دارد کار و درآمد قابل قبولی داشته باشد، اما او در دوران دانشجویی، آموزشی در حوزه کارآفرینی و کسب درآمد ندیده است و سیستم آموزشی مدام در گوشش خوانده که وظیفهاش در قبال دانشجو آموزش است و نه چیز دیگری!
حال برگردیم به سخنان جناب معاون اول، حق با کیست؟! آیا باز هم باید در نحوه تحصیل و درس خواندن تحصیلکردهها شک کرد یا اینبار باید در نحوه مدیریت مدیران و کفایت سیستم آموزشی کشور شک کرد؟! آیا اینکه فارغالتحصیل ما هیچ آموزشی در حوزه کارآفرینی و کسب و کار ندیده است و نمیتواند کارآفرین باشد حاصل تحصیل بد اوست یا مدیریت بد سیستم آموزشی کشور؟
علیرضا احمدی عضو شورای مرکزی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل
منبع : روزنامه جوان