سال ۸۸ خاطره ای جاودان را برای نظام جمهوری اسلامی ایران به یادگار گذاشت. چرا که در این سال ، اشراف سیاسی وابسته به قدرت با هدایت نظریه پردازان کودتاهای مخملی پا به میدان گذاشتند.
افرادی که ادعای دموکراسی و روشنفکری آنها گوش فلک را کر کرده بود.
افرادی که در عین ادعای دموکراسی گری ، معنای واقعی استبداد رای را به تصویر کشیدند.
همان هایی که معنای دموکراسی را فقط منحصر و معطوف به تفکر خود میدیدند و در شرایطی که اقبال عمومی به سمت آنها نبود ، نظام را متهم به عدم پایبندی به دموکراسی کردند و حاضر شدند جهت رسیدن به مقاصد خود کشور را به لبه پرتگاه ببرند.
حال وقتی چنین شرایطی را در نظر بگیریم و فضای کشور را در آن زمان متصور شویم ، آن زمان می توانیم شکوه حماسه ۹ دی را تا حدی درک کنیم.
حماسه عظیم مردم ایران در روز ۹ دی ، در چنین شرایط حساسی مهر تاییدی بر پایبندی نظام به نقش آفرینی مردم در نظام اسلامی و از طرفی پاسخی کوبنده به مدعیانی بود که سعی داشتند منافع ملت را قربانی مطامع خود کنند.
محمدصابر قربانی
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان
