محمدعلی رئیسالسادات، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران در این نشست خبری با اشاره به وجود یک زمینه برای بروز اعتراضات اخیر در کشورف گفت: باید به این فکر کنیم که جمعیت نچندان کمیاز مردم با این اعتراضات همراه شدند.
رئیسالسادات با تاکید براینکه برخلاف دورههای قبلی اعتراضات، اینبار اعتراض مردم به جای یک عامل، چند عامل داشته است، افزود: یکی از ابعاد اعتراض مردم، بعد معیشتی و اقتصاد بوده است که ان را نمیشود کتمان کرد.
این فعال دانشجویی گفت: کارگری که چند ماه است حقوق نگرفته اگر بشنود که یک نماینده گفته اگر حقوق من افزایش نیابد دزدی میکنم، بسیار برایش سخت خواهد بود. همین مثل خودش ریز و درشت مسائلی را که در حوزه معیشت، اعتراض مردم را برانگیخت نشان میدهد.
وی در ادامه افزود: اما تمام این اتفاقات بر سر بحث معیشت نیست؛ بالاترین درصد بیکاری جوانان در کرمانشاه است. این در حالیست که ضعف اقتصادی دولت نیز بر سر زلزله کرمانشاه مشخص شد و دولت حتی نتوانست برای زلزلهزدگان بودجهای برای تهیه کانکس تهیه کند.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران ادامه داد: این در حالی بود که صدای دیگری از اعتراضاتی که بر مسائل اقتصادی در کرمانشاه به وجود آمده بود به گوش میرسید، صداهایی که رنگ و بوی اختلاف قومیتی داشت؛ مثلا صدایی که از اعتراضات اقتصادی و معیشتی در تهران یا مشهد نیز به گوش میرسید، صداهایی سیاسی بود و این مسائل نشان میدهد که با عوامل متعددی در ماجرای نارضایتی مردم مواجه هستیم اما احتمالا بزرگترین دلیل، همان دلیل اقتصادی است.
دانشجوی دانشگاه تهران درباره اعتراضات شکل گرفته در این دانشگاه گفت: دانشجویان این دانشگاه خودشان را که با دانشجویان دیگر دانشگاهها مقایسه میکنند، اختلافاتی را مشاهده میکنند، اختلافاتی عمدهی مشکلش، مسئلهی پرداختن با دانشجو است و عمدهی ان مسائل صنفی از قبیل امور رفاهی و تغذیه تا میز و نیمکت و کلاس و … است؛ به همین دلیل زمینه بروز اعتراضات صمفی در دانشگاه تهران وجود داشت.
وی با اشاره به جریانی زیرزمینی در دانشگاه تهران که از شرایط بوجود آمده استفاده کرد، افزود: علی رغم تذکرات مکرر دانشجویان به مسئولین دانشگاه مبنی براینکه این جریان در شورای صنفی نه صدای صنفی دارد و نه صدای دانشجویی اما این تذکرات مورد توجه قرار نگرفت.
محمدعلی رئیسالسادات درباره آبشخور این جریان گفت: این جریان که اولویت دوم و سومش مسائل صنفی است، یک جریان ایدئولوژیک سیاسی بود. جریانی که عناد خود را نسبت به قانون اساسی جمهوری اسلامی و اصل ولایت فقیه را علنی بیان میکند و این در حالیست که زمینه فعالیت این جریان در داخل دانشگاه فراهم است.
این فعال دانشجویی با تاکید براینکه روی تشکلهای انقلابی دانشگاه فشار است و برنامههای مجوزدار این تشکلها حتی اجازه برگزاری پیدا نمیکند، خاطرنشان کرد: اما همین جریان با یک رهاشدگی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران مواجه است و هیچ کسی هم ان را بعهده نمیگیرد و کار به جایی رسیده است که مسئولین دانشکاه از سایر تشکلها خواستند تا فکری به حال این جریان کنند.
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه تهران، تکلیف پیش روی جنبش دانشجویی در برحهی فعلی را بر سه قسم دانست و تاکید کرد: در حال حاضر متاسفانه به دلیلی اتفاقاتمتعددی که در دهه دوم و سوم انقلاب اسلامی افتاده است، جریان دانشجویی از جریانسازی در کشور فاصله گرفته و نیاز به همفکری و کنکاش درونی خود دارد که تاثیرگذاری سابق خود را بدست آورد.
وی تکلیف دوم جنبش دانشجویی را مطالبهگری و حلقه واصل بین مسئولین و مردم دانست و افزود: دانشجویان باید حرف بدنه جامعه را به گوش مسئولین برسانند و این در حالیست که مسئولین فرار میکنند و پای صحبت دانشجویان نمینشینند.
دانشجوی دانشگاه تهران، آخرین تکلیف جنبش دانشجویی را بیشتر متوجه به دولت است، ارائه راهکار به دولت دانست و گفت: دانشجویان باید بتواند در کنار نقدی که میکنند بتوانند راهکار ارائه کنند و این نیازمند نوگرایی و جوانگرایی در کشور و بدنه مسئولین است. خیلی از این مسئولین حتی پیش از انقلاب دانشجو نبودند و به لطف این انقلاب وارد دانشگاه شدند و مدرک گرفتند اما اکنون حاضر نیستند زمین بازی را به جوانان واگذار کنند.