به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ علی خضریان، مدیرمسئول «خبرنامه دانشجویان ایران» در گفتگو با «همشهری ماه» به دو سوال این مجله پیرامون آزادی بیان در دولت روحانی پاسخ داده است:
۱- روند آزادی بیان در دولت روحانی را چگونه می بینید؟؟
با توجه به اینکه گفتمان توسعه با نگاه برونزا که آقای روحانی به آن تعلق دارد در محیط اجتماعی فاقد ظرفیت رأی باثبات میباشد، چرا که این گفتمان ذاتاً دارای نگاه منفعتگرایانه است و اگر کسی با نگاه منفعتگرایانه به این گفتمان نزدیک شود، اگر جای دیگری منفعت بیشتری بتواند برایش تأمین کند، از آن جدا میشود. فلذا دولتمردان تلاش کردند تا در حاشیه از گفتمان آزادی نیز برای تثبیت پایگاه اجتماعی خود بهره ببرند.
آنچه در میدان عمل واقع شده عدم کارآمدی دولت در جمع دو گفتمان- که در عمل به هر دوی آنها آسیب وارد کرده است- میباشد و آقای روحانی نه نماینده خوبی برای گفتمان توسعهگرایی بوده و نه نماینده خوبی برای گفتمان آزادی.
بنابراین در کنار اصرار ایشان بر مبانی گفتمان آزادی شاهد هستیم که حتی حامیان اصلی وی نیز امروز بر این اصل تأکید دارند که آقای روحانی در سیاست داخلی نمره خوب و قابل قبولی ندارد و دقیقاً به همین دلیل است که حمایت جریان حامی گفتمان آزادی- که در گذشته تحت عنوان اصلاحطلبی مطرح بودند- نیز بیش از اینکه بر اساس دالهای گفتمانی آزادی دنبال شود، بر مبنای پیروزی در انتخابات و رسیدن به قدرت دنبال میشود و ویژگیهای اساسی و نقاط تمایزی که اصلاحطلبی با آن تعریف میشد، از سوی رهبران این جریان از دستور خارج میشود که به دنبالش آقای روحانی را به آقای عارف ترجیح دادند و در انتخابات مجلس دهم نیز با تاکید و تکرار بر رأی پراگماتیزمی به افرادی که در نهایت در چارچوب رأی آنها حضور ندارند، ببش از آنکه به دنبال حاکم شدن دالهای گفتمان آزادی باشند، به دنبال حاکم شدن خود به هر قیمت ممکنه حتی مرگ گفتمان آزادی هستند.
در این شرایط باید از خود پرسید زمانیکه مدعیان طرفداری از گفتمان آزادی خود به فکر آزادی نیستند چه انتظاری می توان از دولتی که گفتمان اصلیش توسعهگرایی است داشت و چه گلایهای می توان کرد.
۲- آیا از شما در این دولت شکایتی شده یا نه؟
در طول دوران دولت یازدهم دو وزارتخانه و دو دانشگاه دولتی از پایگاه خبری «خبرنامه دانشجویان ایران» به دلیل انتشار اخبار شکایت کردند که این صرفاً شکایاتی است که دولتمردان به صورت مستقیم از یک رسانه دانشجویی صورت داده اند که مهم تر از آن ایجاد فضایی است که دولت با ایفای نقش در آن زمینه بروز عدم تحمل انتقاد و به تبع آن به محاق رفتن آزادی بیان را فراهم کرده که بسیار مهم تر از شکایاتی است که یک پایگاه خبری را درگیر راهروهای قضایی می نماید.