“بسمه تعالی”
جناب آقای دکتر حبیبی
رئیس محترم دانشگاه خوارزمی
با سلام و احترام و عرض تسلیت به مناسبت شهادت اول مظلوم عالم امام علی علیه السلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات؛ در لیالی پر برکت قدر از خداوند منان توفیقات روز افزون را برای تمامی دانشگاهیان نظام جمهوری اسلامی ایران مخصوصأ این دانشگاه مسئلت داریم. ما فعالین انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خوارزمی پس از مصاحبه اخیرتان در رابطه با فضای سیاسی حاکم بر این دانشگاه بر آن شدیم تا نگاه البته متفاوت خودمان را به سمع و نظر جنابعالی و دیگر فعالان و دغدغهمندان این عرصه برسانیم؛ باشد که منجر به گامی بلند، موثر و پویا بگردد. جناب آقای دکتر حبیبی، ما نیز چون شما شاهد و ناظر وجود رکود سیاسی در بین فعالیتهای دانشجویان و دانشگاهیان این دانشگاه هستیم اما آنچه که ما میبینیم و میخواهیم با آنچه که شما میبینید و میخواهید به طور قابل توجهی متفاوت است.
جنابعالی فرمودید که عدم وجود صدای مخالف بدلیل نبود فضای امن سیاسی است و اگر تحرکی نیز باشد با آن برخورد خواهد شد و در ادامه این را از آسیبهای موجود این دانشگاه برشمردید؛ ما نیز اولاً خدا را شاکریم که اکثر فعالان این دانشگاه صدایشان، صدای جریان انقلابی است و دغدغهشان دغدغهی ولایت فقیه و انشاءالله که رشد روز افزونی نیز شامل این جریانات بشود و از انحرافات و اشتباهات مصون بمانند. ثانیاً آنچه که ما در این یکی دو سال ریاست جنابعالی هرگز ندیدهایم وجود حتی یک تحرک جدی مخالف است که بخواهند با ایشان برخوردی بکنند؛ البته صداهای بسیار کوتاهی گاه به گاه شنیده میشد که بدون هیچ برخوردی خودخواسته به اطاله نیانجامید. همچنین در گفتمان دانشجویی حاکم بر پایتخت، این دانشگاه به آزادی در بیان و به آزادی در رفتار شهره است و در این مدت مذکور، در مقایسه با دیگر دانشگاهها برخوردهای سلبی و نظارتی قابل توجهی وجود نداشته است.
ما نیز معتقدیم وجود تضاد سیاسی باعث رشد سیاسی میشود و البته پرواضح است که به وجود آوردن جریان مخالف آن هم توسط خودمان و به بهانه رشد سیاسی کار معقولانهای نمیباشد. حال با توجه به شرایط موجود در دانشگاه خوارزمی برای ایجاد پویایی سیاسی بیشتر راهکارهایی را تقدیمتان میکنیم:
١- همانطور که مقام معظم رهبری و البته خود جنابعالی در مصاحبه اخیر فرمودید ما نیز طرفدار کرسیهای آزاداندیشی، تریبونهای آزاد و نشستهای روشنگرانه هستیم و معتقدیم که میبایست فیلترینگ مصلحتاندیشی را نه فقط برای جریان مخالف بلکه برای همین جریانات موجود هم، به مصلحتِ رشدِ سیاسی کنار بگذاریم و ترسمان را بریزیم؛ کما اینکه خود شما سابقاً با حضور مهمان مدنظرمان برای روز دانشجو که قبل و بعد از همان روز در دیگر دانشگاههای پایتخت سخنرانی کردند، با بیان این دلیل که “جو را متشنج نکنید” مخالفت نمودید.
٢- راهکار دوم ما برای تحقق این هدف، حضور مسئولین بالارتبه دانشگاه از جمله رئیس در مراسمات دانشجویی و جلسات پرسش و پاسخ است که تا به امروز تقریبا تمامی دعوتنامهها با صندلیهای خالی پاسخ داده شدهاند. این شکاف موجود خود باعث بیانگیزگی و عدم تحرک دانشجویی است؛ ما معتقدیم حیات سیاسی دانشجو به بحث و خودباوریاش گره خورده است که شروع چنین بحثهایی نیز از تعامل بین ایشان و مسئولین دانشگاهی رقم میخورد.
٣- مسئله دیگری که وجود دارد روحیه انفعالی سیستمی دانشگاه خوارزمی است. به طور مثال در دیدار اخیر دانشجویان با رئیس جمهور هیچ سهمیهای از سوی مسئولین دانشگاه برای تشکلهای فعال در نظر گرفته نشد. همچنین در جشن صدسالگی دانشگاه [با حضور آقای جهانگیری] به نظر میرسد از ترس شنیدن صدای مخالف هیچ دعوتی از تشکلهای فعال بعمل نیامد. لذا توقع داریم که این روحیه ترس و انفعال را نیز کنار بگذارید.
در پایان نیز امیدواریم که نقطه نظرات اینجانبان مورد تعمق و توجه جنابعالی و دیگر مسئولین و فعالین دانشگاهی دانشگاه خوارزمی قرار بگیرد
با تشکر