بسم الله
کمتر از دوماه تا سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری زمان باقی‌مانده است و اتمسفر سیاسی حاکم بر جامعه، شباهتی با مدت مشابه سال ۹۲ یا ۹۶ ندارد و فضای سردی بر آن چیره است. از سوی دیگر با وجود فرصت کم تا انتخابات، هنوز خبری از گزینه‌های قطعی جناح‌های مختلف سیاسی نیست و صرفا شاهد موضع‌گیری‌های کلی از احزاب سیاسی هستیم. از سوی دیگر انفعال حداکثری و عملکرد سراسر تناقض دولت آقای روحانی باعث تزریق یاس به مردم و پاشیده شدن گرد ناامیدی در جامعه شده است.
اما در این فضای بی جنب و جوش دانشجویان که طبق فرموده شهید بزرگوار، شهید بهشتی(ره)، موذنین جامعه هستند، به دلیل ویژگی‌های ذاتی خود همچون جوانی، آرمانخواهی و مطالبه‌گری می‌تواند روح جدیدی در این فضای مرده بدمند و احیاگر فضای سیاسی کشور باشند. جریان دانشجویی به عنوان یکی از عناصر تاثیرگذار در تحرکات سیاسی وظایف متفاوتی بر دوش دارد. وظایفی که چنانچه از آن غفلت کنند، به تعبیری نماز ملت قضا خواهد شد.
فرصت‌های انتخابات ۱۴۰۰
اما نزدیک به یک سال است که دانشگاه‌ها، به عنوان اصلی‌ترین کانون فعالیت جریان دانشجویی، تعطیل شده‌اند و ارتباط و تخاطب مستقیم تشکل‌ها با دانشجویان از بین رفته است. عرصه انتخابات ریاست جمهوری فرصت مناسبی برای ایفای نقش جریان دانشجویی و تاثیرگذاری اجتماعی دانشجویان است. جریان‌های دانشجویی بر اساس ماهیت خود چندین حوزه برای فعالیت پیش‌رو دارند و می‌توانند به نفع پیشبرد اهداف نظام اسلامی نقش آفرینی کنند که برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:
الف) مشارکت حداکثری
مردم سالاری دینی از مهمترین اهداف انقلاب اسلامی بوده و انتخابات آزاد در سطوح مختلف از ارکان آن محسوب می‌شود. در این بین مشارکت مردم در انتخابات و تاثیرگذاری در آینده کشور خود مهمترین شاخصه برای صلاحیت و رسمیت نظام انتخاباتی است. تشکل‌های دانشجویی باید با تبیین منطقی اهمیت امر انتخابات و تاثیرات مشارکت در عرصه داخلی و خارجی آن، به بالا بردن مشارکت در انتخابات که از تاکیدات مقام معطم رهبری نیز می‌باشد، کمک شایانی کنند.
ب) بازآفرینی امید ملت
در مشکلات کشور بن‌بستی وجود ندارد و تشکل‌های دانشجویی این موضوع را به واسطه ارتباط با کارشناسان مسائل بهتر از هر فرد دیگری می‌توانند به جامعه منتقل کنند و کشور را از بلای یاس و ناامیدی نجات دهند و به امیدآفرینی بپردازند.
ج) معیار انتخبا صحیح و فرد اصلح
دانشجویان به قشری از جامعه که به واسطه حضور در دانشگاه آگاهی سیاسی اجتماعی بیشتری نسبت به اقشار دیگر دارند، و همچنین شناختی نسبی از مشکلات کشور، می‌توانند در جهت تبیین معیارهای انتخاب درست و ملاک فرد اصلح به اطرافیان خصوصا خانواده و دوستان خود اقداماتی داشته باشند.
د) اولویت بخشی به موضوعات با مطالبه‌گری تخصصی
ارتباط دانشجویان با کارشناسان و اساتید برجسته دانشگاه این زمینه را برای آنان فراهم کرده است تا به شناسایی مشکلات جامعه و تکاپو برای رسیدن به راه حل برون رفت از مشکلات فراهم کرده است. از سوی دیگر مطالبه‌گری از شاخصه‌های ذاتی تشکل‌های دانشجویی می‌تواند به اولویت بخشی به مسائلی مهم که شاید از دید کاندیداها دور بماند منجر شود. اولویت بخشی به مسائل می‌تواند اولین اقدام برای رفع مشکلات کشور باشد.
هـ) زمینه‌سازی و کمک به جهت رفع مشکلات در دوره جدید
باید توجه داشت روی کار آمدن دولت جوان حزب‌اللهی آخر کار نیست و تازه شروع مسیری است که کشور را از مشکلات فعلی بیرون می‌برد و به مسیر پیشرفت و تعالی می‌رساند. در این مسیر دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی نقش بسیار مهم و کلیدی دارند و با بهره‌گیری از تحصیلات دانشگاهی خود و استفاده مناسب از فرصت هم نشینی با اساتید برجسته، و فارغ از جناح روی کار آمده، با ارائه راهکار به دولت بعدی ایفای نقش کنند.
لغزشگاههای فعالیت در فضای انتخابات
با آنکه انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری فرصتی مناسب برای جریان دانشجویی برای نقش آفرینی موثر در فضای سیاسی اجتماعی است، آفتهایی نیز در این مسیر وجود دارد که چنانچه تشکل‌های دانشجویی هرروزه عملکرد خود را با منویات امامین انقلاب مقایسه نکنند و ماهیت جنبش دانشجویی نسنجند، خسارت‌هایی را در پی خواهد داشت که جبران آن به راحتی میسر نخواهد بود. به چند مورد از لغزشگاههای فعالیت در فضای سیاسی انتخابتی به اختصار اشاره می‌شود:
الف) پیاده نظامی احزاب سیاسی
یکی از مسائلی که در ایام انتخابات از سوی احزاب مختلف سیاسی دیده می‌شود استفاده ابزاری از تشکل‌های دانشجویی است که چنانچه از سوی دانشجویان مراقبت و پیشگیری نشود، آنان را به پیاده نظام سیاسی احزاب مبدل خواهد کرد. باید توجه داشت این مسئله منحصر در یکی از جناح‌های چپ و راست نیست و ممکن از هر کدام از احزاب یا اشخاص سیاسی به صور مختلف مطرح شود.
ب) امید غیرواقعی و القای توقعات افراطی
یکی از مسائلی که درکنار امیدآفرینی می‌تواند اثر عکس داشته باشد، امیدآفرینی غیرواقعی و افزایش افراطی توقعات مردم تا حدی که از در توان هیچ دولتی نباشد، است که موجب تشدید ناامیدی مردم نسبت به کارآمدی نظام شود. نباید امید مردم را در انتظار آمدن یک فرد یا دولت ماورایی، که همه مشکلات را در چند ماه حل می‌کند، کُشت. امیدآفرینی باید معقول و برگرفته از واقعیات جامعه باشد.
ج) محافظ کاری
از ویژگی‌های ذاتی جریان دانشجویی صراحت و آزادگی است که در عرصه‌های انتخاباتی قطعا مورد پسند احزاب و اشخاص نخواهد بود. حیات جریان دانشجویی مرهون همین آزادگی و صراحت لهجه است که می‌تواند راهگشایی برای مردم در انتخاب صحیح و برای کشور در مسیر رسیدن به تعالی باشد. اما محافظ کاری و خودداری از گفتن برخی مسائل به بهانه‌های مختلف به مرور مرگ جریان دانشجویی را ذقم خواهد زد.
د) تخریب نیروهای انقلاب
متاسفانه چند دوره است شاهد آنیم که رقابت در عرصه انتخابات، بهانه‌ای شده است که کاندیداها به هدف رای‌آوری، دست به تخریب کاندیداها و چهره رقبا (ولو به دروغ و افترا) در انتخابات می‌زنند. در حالی بسیاری از این افراد، نیروهای انقلابی و ظرفیت‌های نظام اسلامی برای حکومت داریست. در این بین جریان دانشجویی باید مراقبت کند به بهانه شناساندن معیارهای فرد اصلح، موجب تخریب چهره‌های انقلابی دیگر شرکت کننده در رقابت ریاست جمهوری نشود.
در آخر باید گفت با آنکه شرایط جامعه هنوز فاصله زیادی با جامعه پر جنب و جوش سیاسی آماده انتخابات دارد، دانشجویان و جریان دانشجویی وظایفی بر عهده دارند و عرصه انتخابات ۱۴۰۰ فرصت مناسبی برای ایفای نقش به جهت پیشبرد کشور در امسیر اهداف خود است. اما این عرصه خالی از چالش‌ها و لغزش‌ها نیست و باید مراقبت کند تا خاطره‌های سال ۷۸ تکرار نشود.
انتهای پیام/
